Rodney Dale Hines werd geboren in Pomeroy, Meigs County, Ohio. Op 23 Augustus, 1922. Pomeroy ligt in een mijnstreek, iedereen werkte in de mijn, zo ook de vader van Rodney. Het was een hard bestaan. Vader Roy was operator in de mijn, moeder Katherine zorgde voor de kinderen. Rodney had èèn oudere zus, Marguerite, en èèn jongere zus, Katherine. Hij studeerde 4 jaar aan de Pomeroy Senior High School voor ook hij terecht kwam in de mijn. de Pure-Fuel-Coal Co. in Kenton. Later ging hij naar de Curtiss-Wright Plant in Columbus om daar als voorman te werken.
Ook Rodney werd opgeroepen, op 5 November, 1942. Hij koos voor het Army Air Corps in Columbus, en werd opgeleid tot boordschutter van de grootste bommenwerpers. De B-17, ook wel genoemd, Flying Fortress of Queen of the Sky. In 1943, op 15 Juni vertrokken ze naar Engeland, Horham, om van daaruit strategische bombardementen in Duitsland uit te gaan voeren. Doelen waren: industrieën, havens en steden. Zijn eenheid was het 336st Bomb Squadron, behorende tot de 95th Bomb Group, ingedeeld bij het 13th Combat Bombardment Wing, 8ste Air Force. De code op de staart van hun Douglas-Long Beach B-17F was een grote B, serie nr.:23462 en droeg de naam:"San Antonio Rose".
De bemanning bestond uit 10 personen. De piloten waren:
Morris R. Marks en George L. Amberg, dan waren er nog T. Sgt. Harold E. Cook, 2Ltn. Delmar A. Decker, 2Ltn. Frank W. Derenberg, Sgt. Cuyler, Barclay B.W. Glover, Charles D. Barnthson, S/Sgt Arden L Miner, en S.Sgt. Rodney Dale Hines.
Rodney was boorschutter in de koepel onder de bommenwerper.
Ze waren bezig met hun vijfde missie toen het noodlot toesloeg, hun opdracht: het bombarderen van Brunswick in Duitsland, de Duitse vliegtuig industrie. Ze hebben nooit dit doel bereikt.
Op weg daar naartoe werden ze achtervolgd door negen Duitse jachtvliegtuigen, èèn motor werd geraakt en de bommenwerper vloog in brand. De B-17 stortte om 16.15 uur neer bij de plaats Zegveld, in de buurt van Woerden, Nederland. Datum: 21 Febr. 1944.
De brief met ooggetuige verklaring van Mr. Piet Holleman
Glover en Barnthson wisten door middel van hun parachutes te ontsnappen, maar werden door de Duitsers gevangen genomen. Zij bleven tot het einde van de oorlog POW.
Uit hun getuigenverklaring bleek dat ze Rodney Hines nog eerste hulp hebben willen verlenen, maar dat hij toen al overleden was. Zijn lichaam, dat van Cuyler en Amberg zijn in opdracht van de Duitsers door de plaatselijke begrafenisondernemer op het Militaire Kerkhof "Rusthof"in Amersfoort begraven. Hines en Cuyler werden beiden niet geïdentificeerd en bleven MIA tot 5 Oktober 1945, toen werden beiden overgebracht naar het Amerikaanse Kerkhof in Margraten.
De overige 5 bemanningsleden werden pas gevonden bij de berging van het wrak, na de oorlog.
S.Sgt. Rodney Dale Hines was getrouwd met Grace Sowers, samen hadden ze een zoon, Rodney Jr.
Hij heeft zijn vader nooit mogen leren kennen.
De 95th. Bomb Group kreeg een eervolle vermelding , Distinguished Unit Citation,omdat ze ondanks hevige aanvallen door Duitse jagers, toch in formatie wisten te blijven vliegen, om Regensburg op 17 Augustus, 1943 te bombarderen. Een tweede DUC voor het bombarderen van Munster op 10 Oktober, 1943 onder hevig afweergeschut.
Rodney ontving een Air Medal en een Purple Heart.
Dank voor alle hulp bij dit onderzoek:
Mevr. Fietje Quaedvlieg,
Thomas Reitz, van de bibliotheek in Columbus, Ohio,
James Mutton, 95th Bomb Group Heritage Association ( foto′s v.d. "San Antonio Rose"),
Terry Wirrick,
En iedereen die ik misschien vergeet.
Airmedal-medals of the world
Purple heart - Rusty knight place
